Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M. Duo Reges: constructio interrete.
Refert tamen, quo modo.
Duo enim genera quae erant, fecit tria. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Torquatus, is qui consul cum Cn. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Suo enim quisque studio maxime ducitur. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.
Praeclare hoc quidem. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Vide, quaeso, rectumne sit. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quo tandem modo? Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Nihil enim hoc differt. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Hoc non est positum in nostra actione. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Memini vero, inquam; At enim hic etiam dolore.
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum, triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi tertia. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Hoc non est positum in nostra actione.
